เมื่อรักออกเดินทาง - นิยาย เมื่อรักออกเดินทาง : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เมื่อรักออกเดินทาง

    ผู้เข้าชมรวม

    713

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    31

    ผู้เข้าชมรวม


    713

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    5
    จำนวนตอน :  53 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  4 ต.ค. 67 / 18:30 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ข้อดีของการแอบรักคือสามารถมีความสุขได้เฉพาะในพื้นที่ของเรา ใครจะไปคิดว่าตัวเองจะแอบรักคนคนหนึ่งได้นานขนาดนี้ล่ะคะ 

    ในตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่าความรักคืออะไร รู้แค่ว่าฉันชอบเขา!  ใช่แหละฉันชอบเขา แค่ได้เห็นหน้า แค่ได้แอบมองก็มีความสุขมากแล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ยิ้มได้โดยไม่ต้องคาดหวังมากกว่า

    “อย่างมึงก็ได้แค่มองแหละ เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว! เอาเวลาไปลดน้ำหนักเหอะ ฮ่า ๆ”

    กลายเป็นประโยคเจ็บ ๆ ที่ฝังใจฉันมาตลอด อ้วนแล้วทำไม? อ้วนแล้วสวยไม่ได้เหรอ? เป็นคำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวฉันมาตลอด และคนที่คอยตอกย้ำประโยคพวกนี้ก็คือเพื่อนสนิทของฉันเอง ไม่รู้ว่าพวกมันหวังดีหรือกำลังหลอกด่ากันแน่

    ฉันชื่อน้ำตาลค่ะ กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หนึ่ง เป็นน้องเล็กของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ ขอเท้าความก่อนว่าเป็นคนมีเพื่อนเยอะ  ในกลุ่มเดียวกันมีสิบคนค่ะ เพื่อนต่างห้องก็มีบ้าง  ฉันไม่ใช่คนสวยเลย อ้วนแถมยังผิวคล้ำอีกด้วย พูดง่าย ๆ ไม่มีจุดไหนน่าสนใจนั่นแหละ

    ฉันแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งเขาอยู่มอสี่ห้องสองค่ะ เรียนสายวิทย์คณิต เขาชื่อพี่ทิวเป็นคนนิ่ง ๆ และบางครั้งเหมือนเขาจะไม่สนใจคนรอบข้างเลยด้วยซ้ำ  

    “ตาล คาบสุดท้ายเราเรียนอะไรวะ”

    “...”

    “ไอ้ตาล!! ไอ้ห่านี่คราวหน้ากูจะไม่พามึงเดินผ่านสนามบอลละ”  ไอ้จูนมันว่าอย่างเหนื่อยหน่าย ในกลุ่มสนิทกับมันสุดแล้วค่ะ อ๋อ! ลืมบอกว่ามันเป็นทอมนะ 

    “โทษที กูมองอะไรไปเรื่อยเปื่อย”

    “แก้ตัวชัด ๆ”

    “แสนรู้นะมึงอะ”

    “สัส! กูคนไม่ใช่หมา”

    “อ้าวเหรอ ฮ่า ๆ”

    กวนประสาทมันไปอย่างนั้นแหละค่ะ วันทั้งวันก็เข้าเรียนตามปกติ เข้าเรียนแปดโมงเลิกบ่ายสามโมงครึ่ง ยกเว้นวันศุกร์สุดสัปดาห์ที่ต้องเข้าประชุมในชั่วโมงสุดท้ายก็จะเลิกช้าหน่อย

    ในแต่ละวันฉันจะแอบมองพี่ทิวเสมอเรียกได้ว่ามองทุกครั้งที่มีโอกาสเลยถึงจะถูก ไม่เคยคาดหวังเลยนะคะว่าจะต้องเป็นแฟนกับเขาหรือว่าเขาจะต้องแสดงความรู้สึกกลับมา ฉันก็แค่มีความสุขในพื้นที่ของตัวเองก็เท่านั้น

    เคยได้ยินประโยคที่ว่า ไม่ต้องไปตามหาหรอกความรัก ปล่อยให้ความรักออกตามหาเราเอง ... เพิ่งจะเข้าใจความหมายของมันก็ตอนนี้แหละ แอบชอบก็คือแอบชอบ วันหนึ่งเราต่างก็ต้องแยกย้ายกันไปเติบโตอยู่ดี แต่ใครจะไปรู้ล่ะคะว่าการเจอกันอีกครั้งของเราสองคนจะทำให้ชีวิตฉันไขว้เขวมากขนาดนี้ ...

                                                   

    “ยอมเปลี่ยนตัวเองเพียงเพราะผู้ชายคนเดียว มันต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ” คำถามแกมด่าเอ่ยขึ้น แต่คนถูกตั้งคำถามอย่างฉันนี่หน้าชาไปเลย ฉันก็แค่อยากให้ตัวเองดูดีขึ้นมาบ้างก็เท่านั้น

    “ใคร ๆ เขาก็อยากให้ตัวเองดูดีขึ้นกันทั้งนั้นไม่ใช่เหรอคะ”

    “แต่มันใช้ไม่ได้กับเธอ”

    “พี่คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้พูดจาหยาบคายแบบนี้ใส่คนอื่นน่ะ ถึงหนูจะเคยชอบพี่แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะมายืนให้พี่ด่าหรือพูดพูดจาถากถางยังไงก็ได้นะคะ”

    “...” ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยของเขา ฉันไม่รู้เลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่                                 

    “ใจเย็น มึงไม่เคยได้ยินเหรอว่าให้เก็บคำดูถูกไว้เป็นแรงผลักดันน่ะ”

    “ผลักดันเหี้ยไรมึง กูสวนกลับหมดแหละ”

    “นั่นพี่ทิวเชียวนะ”

    “เออ!”

     

    “ขอโทษ”

    “ขอโทษทำไมเราไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวสักหน่อย พี่ไม่ได้เป็นอะไรกับหนูแล้วหนูก็ไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ ไม่ต้องห่วงว่าหนูจะทำอะไรให้พี่รู้สึกอับอายแบบนี้อีกเพราะหนูจะไม่ยุ่งกับพี่อีกแล้ว” ฉันพูดออกไปตามความรู้สึกของตัวเอง การไม่ต้องพูดคุยกัน ไม่ต้องทักทายกันอีกมันน่าจะดีที่สุดเพราะมันปลอดภัยต่อความรู้สึกของฉันมาก

    “ไม่จำเป็นต้องอายนะ พี่ไม่ได้กำลังคุยกับใครและไม่มีแฟน” มันน่าแปลกที่ตอนนี้ฉันไม่ได้รู้สึกดีกับประโยคนี้เลยสักนิด ทั้งที่ความจริงฉันต้องดีใจสิที่เขายังไม่มีแฟน

    “แล้วมาบอกทำไม? ถ้าจะจีบก็รอหนูสวยก่อนแล้วกันจะได้ไม่ต้องมีใครมาว่าอีก!”

     

    “มึงชอบแบบนี้เหรอ?”

    “...”

    “ถ้าผอมนะน่ารักมากเลย”

    “ถ้าไม่ผอมคือไม่สวยเหรอ? ชอบก็คือชอบไม่ผอมก็ยังชอบอยู่ดีนั่นแหละ”

    “คำพูดคำจาพระเอกฉิบหาย! เมื่อเช้ากูยังเห็นเหล่สาวอยู่เลย”

    “มึงชี้ให้ดูกูก็ดูแล้วผิดตรงไหน?”

    “มึงมันเป็นแบบนี้ไงถึงได้มีคนเข้าหาเยอะ”

    “...”

    “ไม่เคยได้ยินเหรอวะ เสน่ห์ของผู้ชายบางคนก็คือความมั่นคงในรักเดียว” 

     

    “ใครใช้ให้ผอม?”

    “แค่ผอมลงไม่ได้แปลว่าผอมแล้ว”

    “เถียงเก่งตั้งแต่เมื่อไหร่?”

    “ตั้งนานแล้วค่ะ!”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น